• มหาวิทยาลัยขอนแก่น สถาบันการสอนวิชาศึกษาทั่วไป
  • อาคารพจน์ สารสิน

หมวดวิชาศึกษาทั่วไป มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2568)

5 แก่นสมรรถนะ สร้างบัณฑิตแห่งอนาคต

ทำไมต้องปรับปรุงตอนนี้?

โลกกำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรง ทั้งวิกฤตการณ์ที่ซ้อนทับกัน การมาถึงของปัญญาประดิษฐ์ และความต้องการทักษะใหม่ของตลาดแรงงาน การปรับปรุงหมวดวิชาศึกษาทั่วไปครั้งนี้จึงไม่ใช่แค่การปรับหลักสูตรตามปกติ แต่เป็นการปรับเปลี่ยนเชิงยุทธศาสตร์ เพื่อให้บัณฑิตของมหาวิทยาลัยขอนแก่นพร้อมรับมือกับอนาคตที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน

สำหรับผู้บริหาร นี่คือการยกระดับคุณภาพบัณฑิตและสร้างความโดดเด่น สำหรับอาจารย์ นี่คือโอกาสพัฒนาการจัดการเรียนรู้ที่ทันสมัย สำหรับผู้จ้างงาน นี่คือการรับประกันว่าบัณฑิตจะมีทักษะที่ตอบโจทย์การทำงานจริง และสำหรับนักศึกษา นี่คือการเตรียมความพร้อมสู่ความสำเร็จในโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลง


บริบทโลกที่เปลี่ยนแปลง

Polycrisis และการมาถึงของ AI

โลกปัจจุบันเผชิญกับ “Polycrisis” หรือภาวะวิกฤตซ้อนวิกฤต ที่ปัญหาต่าง ๆ ส่งผลกระทบซึ่งกันและกัน ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ ความเหลื่อมล้ำทางสังคม และการเปลี่ยนแปลngโครงสร้างประชากร

พร้อมกันนี้ ปัญญาประดิษฐ์ (AI) โดยเฉพาะ Generative AI กำลังปรับเปลี่ยนทั้งการทำงาน การดำเนินชีวิต และสังคมโลกไปอย่างสิ้นเชิง นี่ไม่ใช่แค่เทคโนโลยีใหม่ แต่เป็นการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างที่ส่งผลกระทบต่อทุกคน

ตลาดแรงงานต้องการทักษะใหม่

รายงาน The Future of Jobs Report 2025 จาก World Economic Forum ชี้ชัดว่า:

ทักษะหลักที่จำเป็นต่อการทำงาน 44% จะเปลี่ยนแปลงภายใน 5 ปีข้างหน้า

ทักษะงานประจำที่ทำซ้ำ ๆ กำลังถูกแทนที่ด้วย AI ในขณะที่ ทักษะที่มีความสำคัญเพิ่มขึ้นคือ “ทักษะความเป็นมนุษย์” ที่ AI ไม่สามารถทำซ้ำได้

ทักษะ 5 อันดับแรกที่โลกต้องการ:

    1. การคิดวิเคราะห์ – ทำความเข้าใจปัญหาซับซ้อน
    2. ความคิดสร้างสรรค์ – สร้างแนวทางแก้ไขใหม่
    3. ความยืดหยุ่นและการปรับตัว – รับมือกับการเปลี่ยนแปลง
    4. การตระหนักรู้ในตน – ขับเคลื่อนตัวเอง
    5. การเรียนรู้ตลอดชีวิต – พัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง

เปลี่ยนกระบวนทัศน์: จาก “รู้อะไร” สู่ “ทำอะไรได้”

ทำไมการศึกษาแบบเดิมไม่เพียงพอ?

การศึกษาแบบเดิมที่มุ่งเน้นการถ่ายทอดความรู้ ไม่เพียงพอต่อการพัฒนาทักษะที่สังคมและตลาดงานใหม่ต้องการ การมีเพียงความรู้ในตำราหรือการจดจำข้อมูล ไม่สามารถสร้างความมั่นใจได้ว่าบัณฑิตจะปรับตัวและสร้างคุณค่าในโลกที่ไม่แน่นอนได้

สมรรถนะ (Competency) คืออะไร?

หมวดวิชาศึกษาทั่วไปฉบับใหม่เปลี่ยนจาก “รู้อะไรบ้าง” (What one knows) ไปสู่ “ทำอะไรได้” (What one can do)

สมรรถนะ คือการบูรณาการ 3 องค์ประกอบ:

    • ความรู้ (Knowledge)
    • ทักษะ (Skills)
    • คุณลักษณะ (Attributes)

เข้าด้วยกันจนผู้เรียนสามารถนำไปแก้ปัญหาในสถานการณ์จริงที่ซับซ้อนได้

หมวดวิชาศึกษาทั่วไปจึงมีบทบาทสำคัญในการบ่มเพาะบัณฑิตให้พร้อมเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต ที่สามารถปรับตัว สร้างสรรค์ และรับมือกับความท้าทายในอนาคต


ปรัชญา “วิทยา จริยา ปัญญา” ในยุคใหม่

มหาวิทยาลัยขอนแก่นยังคงยึดมั่นในปรัชญา “วิทยา จริยา ปัญญา” แต่ตีความใหม่ให้สอดคล้องกับบริบทปัจจุบัน:

วิทยา: ความสามารถในการใช้ความรู้อย่างมีวิจารณญาณ

ในยุคที่ข้อมูลมีมหาศาลและ AI เข้าถึงความรู้ได้กว้างขวาง วิทยาไม่ได้หมายถึงการครอบครองความรู้เพียงอย่างเดียว แต่คือความสามารถในการ:

    • บูรณาการความรู้จากหลากหลายศาสตร์
    • ทำความเข้าใจปรากฏการณ์ที่ซับซ้อน
    • ประเมินความน่าเชื่อถือของข้อมูล
    • เชื่อมโยงศาสตร์ต่าง ๆ เพื่อสร้างความรู้ใหม่

จริยา: ความรับผิดชอบต่อสังคมและโลก

เมื่อเทคโนโลยีทรงพลังมากขึ้น จริยาจึงสำคัญยิ่งกว่าที่เคย ครอบคลุม:

    • จริยธรรมในการใช้เทคโนโลยี (Digital and AI Ethics)
    • ความเข้าใจและเคารพความหลากหลายทางวัฒนธรรม
    • ความมุ่งมั่นในการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs)

จริยาเป็นหลักการกำกับให้ความรู้และความสามารถถูกนำไปใช้เพื่อประโยชน์ของสังคม

ปัญญา: ความสามารถที่แตกต่างจาก AI

ปัญญา คือความสามารถของมนุษย์ที่ AI ไม่สามารถแทนที่ได้ รวมถึง:

    • ทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ (Critical Thinking)
    • ความคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม (Creativity and Innovation)
    • ความยืดหยุ่นและการปรับตัว (Resilience and Adaptability)
    • การเรียนรู้ด้วยตนเองตลอดชีวิต (Lifelong Learning)

บัณฑิตที่มีพร้อมทั้ง “วิทยา จริยา ปัญญา” ในนิยามใหม่ คือบัณฑิตที่สังคมต้องการในอนาคต


หมวดวิชาศึกษาทั่วไป: กลไกพัฒนาสมรรถนะ

หมวดวิชาศึกษาทั่วไปเป็นกลไกสำคัญในการปลูกฝังปรัชญา “วิทยา จริยา ปัญญา” อย่างเป็นรูปธรรม เป็นพื้นที่ที่นักศึกษาจากทุกสาขาได้เรียนรู้ร่วมกัน แลกเปลี่ยนมุมมอง และสร้างปฏิสัมพันธ์ในสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย

วิธีพัฒนาทั้ง 3 องค์ประกอบ:

    • พัฒนา “ปัญญา” ผ่านรายวิชาที่เน้นการฝึกกระบวนการคิดมากกว่าเนื้อหา ส่งเสริมการตั้งคำถามและแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์
    • พัฒนา “จริยา” ผ่านการทำงานร่วมกับเพื่อนต่างสาขาและวัฒนธรรม เรียนรู้ความเห็นอกเห็นใจและการอภิปรายประเด็นจริยธรรม
    • วางรากฐาน “วิทยา” ผ่านการเรียนรู้ที่หลากหลายและสหวิทยาการ เข้าใจความเชื่อมโยงระหว่างสาขาวิชากับบริบทที่กว้างขึ้น

ปรัชญาการจัดการศึกษาทั่วไป: พัฒนา “แก่นแท้ 5 ประการ”

การพัฒนาบัณฑิตให้พร้อมสำหรับอนาคต คือการพัฒนาศักยภาพพื้นฐาน (Core of Being) อย่างสมดุล มุ่งเน้น “แก่นแท้ 5 ประการ” ทั้งมิติสติปัญญา อารมณ์ สังคม และจิตวิญญาณ

หมวดวิชาศึกษาทั่วไปใช้ความหลากหลายทางวิชาการเป็นเครื่องมือ นำองค์ความรู้จากมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีดิจิทัล มาบูรณาการเพื่อให้นักศึกษาได้ฝึกการคิดข้ามศาสตร์ พัฒนาทักษะการปฏิสัมพันธ์ และเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต


GE KKU 5 แก่นสมรรถนะ

มหาวิทยาลัยได้พัฒนากรอบสมรรถนะ GE KKU 5 แก่น จากการวิเคราะห์ความต้องการของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย มาตรฐานสากล (WEF, OECD) ยุทธศาสตร์ชาติ และปรัชญามหาวิทยาลัย

แก่นที่ 1: การพัฒนาการสื่อสารในระดับสากล

พัฒนาทักษะภาษาอังกฤษให้เป็นเครื่องมือเข้าถึงความรู้และทำงานในเวทีสากล

ภาษาอังกฤษเป็นทักษะสำคัญในการเข้าถึงความรู้ สื่อสารข้ามวัฒนธรรม และทำงานระหว่างประเทศ มุ่งเน้นความสามารถที่ใช้ได้จริงในชีวิตและการทำงาน

แก่นที่ 2: การพัฒนาความสามารถทางเทคโนโลยี

สร้างความรอบรู้ด้านดิจิทัล ข้อมูล และปัญญาประดิษฐ์อย่างมีจริยธรรม

ทุกคนต้องมีความรอบรู้ด้านดิจิทัล สามารถใช้เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือ เข้าใจข้อมูล และใช้ AI อย่างมีความรับผิดชอบ

แก่นที่ 3: การพัฒนาปัญญาและนวัตกรรม

เน้นทักษะการคิดเชิงวิพากษ์ การแก้ปัญหาซับซ้อน และการสร้างสรรค์นวัตกรรม

ตอบโจทย์ทักษะอันดับ 1-2 ที่ WEF ระบุว่าสำคัญที่สุด คือการคิดวิเคราะห์และความคิดสร้างสรรค์ เพื่อแก้ปัญหาซับซ้อนและสร้างสิ่งใหม่

แก่นที่ 4: การพัฒนาภาวะผู้นำและปฏิสัมพันธ์

เสริมสร้างทักษะการทำงานร่วมกัน ความฉลาดทางอารมณ์ และภาวะผู้นำ

พัฒนาความสามารถในการทำงานเป็นทีม การสื่อสาร ความเห็นอกเห็นใจ และภาวะผู้นำในโลกที่ต้องทำงานกับผู้คนที่หลากหลาย

แก่นที่ 5: การพัฒนาศักยภาพและการกำกับตนเอง

บ่มเพาะทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต ความยืดหยุ่น และการปรับตัว

รากฐานของการเป็นผู้เรียนรู้ตลอดชีวิต ที่สามารถพัฒนาตนเอง กำกับตนเอง และปรับตัวได้ตลอดเวลา


วัตถุประสงค์ 4 ข้อ

1. ส่งเสริมทักษะการคิดขั้นสูงและนวัตกรรม

เพื่อให้นักศึกษามีทักษะการคิดขั้นสูง วิเคราะห์และแก้ปัญหาซับซ้อน สร้างสรรค์นวัตกรรม โดยเชื่อมโยงกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน

ผลลัพธ์: นักศึกษาสามารถคิดวิเคราะห์ คิดสร้างสรรค์ และแก้ปัญหาซับซ้อน | อาจารย์ออกแบบการเรียนรู้ที่เน้นกระบวนการคิด | ผู้จ้างงานได้บัณฑิตที่วิเคราะห์ปัญหาและสร้างนวัตกรรมได้

2. พัฒนาทักษะทางสังคมและการปฏิสัมพันธ์

เพื่อพัฒนาทักษะทางสังคม ทำงานร่วมกับผู้อื่นที่หลากหลายทางวัฒนธรรม แสดงภาวะผู้นำด้วยความเห็นอกเห็นใจ และสร้างความสัมพันธ์เชิงสร้างสรรค์

ผลลัพธ์: นักศึกษาทำงานเป็นทีมและสื่อสารข้ามวัฒนธรรมได้ | อาจารย์จัดการเรียนรู้แบบร่วมมือข้ามสาขา | ผู้จ้างงานได้บัณฑิตที่ทำงานร่วมกันและสื่อสารได้ดี

3. พัฒนาศักยภาพในการกำกับและพัฒนาตนเอง

เพื่อพัฒนาศักยภาพในการกำกับตนเอง มีความตระหนักรู้ ยืดหยุ่นและปรับตัวได้ พร้อมรับผิดชอบต่อการเรียนรู้ตลอดชีวิตบนพื้นฐานจริยธรรม

ผลลัพธ์: นักศึกษารู้จักตนเอง กำหนดเป้าหมาย และเรียนรู้ต่อเนื่อง | อาจารย์ส่งเสริมให้นักศึกษานำการเรียนรู้ของตนเอง | ผู้จ้างงานได้บัณฑิตที่พัฒนาตนเองและปรับตัวได้

4. สร้างรากฐานสำหรับศตวรรษที่ 21

เพื่อสร้างรากฐานที่จำเป็น ส่งเสริมความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในระดับสากล และความสามารถในการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลและ AI อย่างมีประสิทธิภาพและจริยธรรม

ผลลัพธ์: นักศึกษามีทักษะภาษาอังกฤษและเทคโนโลยีที่ใช้ได้จริง | อาจารย์บูรณาการเทคโนโลยีและภาษาในการสอน | ผู้จ้างงานได้บัณฑิตที่สื่อสารภาษาอังกฤษและใช้เทคโนโลยีได้


ข้อมูลการดำเนินการ

กำหนดการเปิดสอน

เปิดการเรียนการสอน ตั้งแต่ภาคการศึกษาต้น ปีการศึกษา 2570

นักศึกษาที่เข้าศึกษาปีการศึกษา 2570 เป็นต้นไปจะเรียนตามหลักสูตรใหม่

ผู้เกี่ยวข้อง

อาจารย์ผู้สอน:

    • อาจารย์ประจำสถาบันการสอนวิชาศึกษาทั่วไป
    • อาจารย์ประจำจากทุกคณะและหน่วยงาน
    • อาจารย์พิเศษที่มหาวิทยาลัยเชิญ

นักศึกษา:

    • นักศึกษาระดับปริญญาตรีของมหาวิทยาลัยขอนแก่น

โครงสร้าง 24 หน่วยกิต

    • ภาษาอังกฤษ 12 หน่วยกิต (แก่นที่ 1)
    • บังคับโดยมหาวิทยาลัย 3 หน่วยกิต (แก่นที่ 2)
    • บังคับโดยคณะ/หลักสูตร 6 หน่วยกิต (แก่นที่ 2-5)
    • เลือกโดยนักศึกษา 3 หน่วยกิต (แก่นที่ 2-5)

สู่อนาคตการเรียนรู้ตลอดชีวิต

พลิกโฉมสู่การศึกษาทางเลือก

หลักสูตรออกแบบให้ยืดหยุ่นและรองรับการศึกษาทางเลือก สอดคล้องกับแผนการพลิกโฉมมหาวิทยาลัย พ.ศ. 2565-2569

โครงสร้างแบบโมดูล สามารถนำไปจัดกลุ่มเป็นวุฒิบัตรสมรรถนะเฉพาะทาง หรือไมโครเครเดนเชียล เช่น:

    • ชุดวิชาความเป็นผู้ประกอบการ
    • ชุดวิชาความรอบรู้ด้านดิจิทัล
    • ชุดวิชา AI Literacy
    • ชุดวิชา Sustainability & SDGs

การเทียบโอนความรู้ เปิดช่องให้เทียบโอนประสบการณ์จากนอกชั้นเรียน ส่งเสริมการเรียนรู้ที่ไม่จำกัด

หมวดวิชาศึกษาทั่วไปจึงพลิกโฉมจากส่วนหนึ่งของหลักสูตรปริญญาตรี สู่แพลตฟอร์มการเรียนรู้สำหรับทุกคนตลอดชีวิต


การลงทุนเพื่ออนาคต

การปรับปรุงครั้งนี้เป็นการพัฒนากลไกสำคัญที่ทำให้ปรัชญา “วิทยา จริยา ปัญญา” เกิดผลอย่างเป็นรูปธรรม เป็นการลงทุนเพื่อสร้างรากฐานที่มั่นคงสำหรับอนาคต

ประโยชน์ที่จะได้รับ:

นักศึกษา → สมรรถนะที่จำเป็นต่อการทำงานในศตวรรษที่ 21 และทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต

อาจารย์ → กรอบชัดเจนในการพัฒนาหลักสูตรและเครื่องมือการจัดการเรียนรู้ที่ทันสมัย

ผู้บริหาร → การยกระดับคุณภาพการศึกษาและสร้างเอกลักษณ์ของมหาวิทยาลัย

สังคมและประเทศ → บัณฑิตที่มีคุณภาพและพร้อมขับเคลื่อนการพัฒนาอย่างยั่งยืน

ความสำเร็จขึ้นอยู่กับความร่วมมือของทุกภาคส่วน เพื่อบรรลุเป้าหมายในการสร้างบัณฑิตแห่งอนาคตที่เป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศ


คำถามที่พบบ่อย

Q: แตกต่างจากหลักสูตรเดิมอย่างไร?

A: เปลี่ยนจากเน้นเนื้อหาความรู้ → เน้นพัฒนาสมรรถนะที่วัดผลได้ | มีกรอบ 5 แก่นชัดเจน | ยืดหยุ่นมากขึ้น | ประเมินตามสภาพจริง ไม่มีสอบกลางภาค-ปลายภาค

Q: นักศึกษาต้องเรียนกี่หน่วยกิต?

A: 24 หน่วยกิต แบ่งเป็น ภาษาอังกฤษ 12, บังคับโดย ม.ข. 3, บังคับโดยคณะ 6, เลือกโดยนักศึกษา 3 หน่วยกิต

Q: ผู้รับผิดชอบหลักสูตรต้องทำอะไร?

A: ทำความเข้าใจกรอบ 5 แก่น | ออกแบบโครงสร้าง 6 หน่วยกิตบังคับโดยคณะ | เลือกรายวิชาที่เหมาะสม | จัดทำเอกสารและขออนุมัติ

Q: อาจารย์ต้องเตรียมตัวอย่างไร?

A: ศึกษากรอบสมรรถนะและผลลัพธ์การเรียนรู้ | ปรับการจัดการเรียนรู้เน้นสมรรถนะ | ออกแบบการประเมินตามสภาพจริง | เข้าร่วมการพัฒนาที่สถาบันจัด